Dzień Edukacji Narodowej

W piątek, 13 października 2017 r., w przeddzień Dnia Edukacji Narodowej obchodziliśmy w szkole święto tych wszystkich, którzy uczenie innych traktują jak pasję i wielką życiową przygodę.

Nauczyciele, pedagodzy, pracownicy oświaty z pewnością są osobami szczególnymi. Codzienne przebywanie w gronie dorastających, bardzo młodych ludzi wymaga nie tylko niemałych umiejętności zdobytych podczas studiów, ale i doświadczenia oraz intuicji, bo przecież nie ma dwu tych samych lekcji, tych samych klas, tych samych uczniów. Każdy uczeń jest wyjątkowy, każdy problem inny, każdy sukces osiągnięty nieco inną metodą, a każda klęska wymaga innej recepty, by podopieczny mógł się podnieść. Złośliwcy albo prześmiewcy mogą się upierać, że najważniejsza w tym zawodzie jest odporność, ale czy to prawda?

Apel w naszej szkole przygotowano w sali gimnastycznej, gdzie bez trudu pomieścili się uczniowie klasy IV-VII i dwa roczniki dawnego gimnazjum. Pani dyrektor Elżbieta Rzepecka-Roszak powitała zebranych, a w swym przemówieniu mówiła o szkole jako szczególnym miejscu łączącym ludzi. Głos zabierali również zaproszeni goście: ks. Andrzej Ziółkowski, pani Grażyna Kozanecka, pani Joanna Rakowska, pani Anna Krawczyk i pani Teresa Jastrzębska.

W części artystycznej wystąpili piątoklasiści oraz chór szkolny. Scenka „z życia szkoły” ubawiła wszystkich, bo chociaż prezentacja ujmowała naszą codzienność w krzywym zwierciadle, to przecież w każdym przejaskrawieniu jest doza prawdy.

Na koniec wypada życzyć nauczycielom wielu sił, cierpliwości oraz satysfakcji z wykonywanej pracy, natomiast uczniom ciągłego odkrywania tajemnic świata (lepiej byłoby: „jak najlepszych ocen”). Oby każdy dzień spędzony w szkole stawał się okazją do uśmiechu, przeżywania radości ze zdobywania wiedzy oraz przebywania wśród przyjaciół.